Regie: Yoshida Daihachi
Cast: Miyazawa Rie, Ikematsu Sosuke, Kobayashi Satomi, Oshima Yuko e.a.
Rika (Miyazawa Rie) werkt voor een bank die naar de cliënten thuis gaat om de allerlei bankzaken te regelen. Op het werk lijkt haar alles goed af te gaan, maar privé loopt het anders. Haar man lijkt weinig interesse in haar te tonen en zijn werk komt op de eerste plaats. Om uit de sleur van haar falende huwelijk te geraken begint ze een affaire met de jonge student Kota (Ikematsu Sosuke). Wanneer ze erachter komt dat haar jonge minnaar flink in de schulden zit, probeert ze hem te helpen door grote sommen geld van de bank en haar klanten te verdoezelen.
‘Pale Moon’ weet een ietwat voorspelbaar plot toch erg vermakelijk te maken. Dat komt onder andere door de ijzersterk spelen Miyazawa. Deze dame komt oprecht over en de film geeft de overduidelijk illegale praktijken van de hoofdrolspeelster op een menselijke manier weer zonder echt een oordeel te vellen. Dat laat regisseur Yoshida Daihachi aan de kijker over.
De tweede reden waarom ‘Pale Moon’ zo lekker wegkijkt is de cinematografie. De film ziet er erg mooi en bij vlagen echt wonderschoon uit. Vooral de slowmotionbeelden waarin Rika langs een aanstormende metro loopt zijn van een ongekende schoonheid.
Door de realistische aanpak weet de naïeve Rika de kijker al snel om haar vinger te winden. Dat ze een keer gepakt gaat worden lijkt al snel vast te staan, maar wanneer en de manier waarop blijft lang gissen. Dat maakt de twee uur die voor de film gereserveerd zijn zo aantrekkelijk om naar te kijken.
Waardering: 4 / 5.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten