CinemAsia’s eigen talentenpoule FilmLAB kent alweer haar
zesde editie en ook deze keer werd er een select groepje filmmakers gekozen die
onder professionele begeleiding hun Aziatische diasporafilm konden ontwikkelen.
Het thema van dit jaar was ‘rituelen’ en het was aan de talenten om op een
creatieve manier hun verhaal hier omheen te bouwen. Dit lukte Patrick Louwerse
(Phantom Napalm), Andrea van den Bos, Ambar Surastri, Robbert Maruanaija (Untuk
Selalu) en Roshni Markus-Oedit (Verboden Liefde) met verve. Zij waren de
gelukkigen die hun zelfgemaakte korte film voor een zaal vol apetrotse
familieleden in première zagen gaan.
Het leuke aan FilmLAB is dat alle drie de geselecteerde
ideeën enorm van elkaar verschillen. Zo is ‘Untuk Selalu’ een documentaire
waarin vier jonge Nederlanders met roots in Indonesië over rituelen praten die ze van hun
ouders en grootouders hebben overgenomen, terwijl de andere twee korte
rolprenten een fictief verhaal vertellen. ‘Phantom Napalm’ gaat over een oud
vuurwerkritueel waarmee kwade geesten verdreven kunnen worden en ‘Verboden
Liefde’ portretteert de (on)mogelijke liefde tussen een hindoestaans meisje en
een islamitische jongen.
Alle drie de films konden na de screening rekenen op luid applaus
en vervolgens mochten de filmmakers, met hun mentor Jimmy Tai, op het podium
hun verhaal doen. Onder leiding van FilmLAB-producenten Daan Vree en Judith
Mulder kregen de regisseurs vragen over hun films voorgeschoteld. Maar niet
voordat CinemAsia oprichtster en FilmLAB-initiator Doris Yeung een fraaie
inleiding gaf en uitlegde hoe dit jaarlijks terugkerende segment van belang is
om de tweede en derde generatie Aziatische Nederlanders een stem te geven.
Vree, zelf deelnemer in 2012, was vooral benieuwd naar de
inspiratie van de regisseurs en de uitdagingen die zij moesten doorstaan om
binnen twee maanden tot een goed eindresultaat te komen. Inspiratie kreeg het
drietal dat verantwoordelijk was voor ‘Untuk Selalu’, uit de diversiteit in de
eigen kringen, terwijl in Louwerse’s familie er altijd lang naar het jaarlijkse
vuurwerk werd uitgekeken. Roshni en haar producent benadrukte dat Indonesië één
van de grootste Islamitische landen ter wereld is. Zij wilden voornamelijk de
islam eens in een goed daglicht zetten.
De talenten waren eensgezind over de moeilijkheden die zij
tegenkwamen tijdens het filmtraject. De korte tijdspanne en de weinige draaidagen
zorgde voor de nodige stress en last-minute
beslissingen die vrijwel altijd goed uit wisten te pakken. Ook het werken met
kinderen ging niet altijd van een leien dakje, maar dat had dan ook zo z’n
charme, beaamde mentor Jimmy Tai. Pijnlijk moment voor alle regisseurs was het inkorten
van ofwel hun intro of eindscène om binnen de gegeven tijdmarge te blijven. Een
lastig, maar onvermijdelijk probleem waar iedere deelnemer elk jaar weer mee te
kampen heeft.
Speciaal aan deze jaargang was dat er dit keer ook
teruggekeken werd op zes jaar FilmLAB. Naast ouders, opa’s en oma’s, broertjes
en zusjes en andere genodigden, zaten er ook een aantal oud deelnemers in de
zaal. Ook zij mochten, na de vertoning van de drie korte rolprenten, het podium
op om hun ervaringen te delen met de rest. In het kader van de reünie werd ook
de allereerste FilmLAB productie vertoond. Huidige mentor Jimmy Tai was toen de
uitverkorene en maakte een film over het eren van overleden familieleden. Tai
was niet zuinig met zijn complimenten over zijn pupillen en stak zijn trots
niet onder stoelen of banken.
De beantwoording van alle vragen maakte een einde aan de
zesde editie van CinemAsia’s FilmLAB. In totaal kent het archief nu al achttien
korte films en de teller staat nog lang niet stil. Ook volgend jaar zullen er
weer nieuwe filmmakers de kans krijgen om hun eigen film te maken. Tenslotte
zochten de oude en nieuwe filmmakers elkaar na afloop op om anekdotes en
ervaringen te delen en er werd, onder het genot van een drankje, nog lang
nagepraat.
(Foto credit: Jessie Yingying Gong / CinemAsia)
(Foto credit: Jessie Yingying Gong / CinemAsia)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten