Regie: Mae Czarina Cruz
Cast: Sarah Geronimo, Gerald Anderson e.a.
Wanneer de arrogante Erick (Gerald Anderson), de zoon van de Filipijnse president, vanuit Amerika terugkeert in Manilla, zijn de schijnwerpers volledig op hem gericht. Z’n vader wil dat hij zich voorbeeldig gedraagt, maar dat wil niet echt lukken. Als hem door Roan (Sarah Geronimo), een alledaagse jonge vrouw die zich voor het goede doel inzet, onbedoeld publiekelijke de les wordt gelezen, wordt de zenuwachtige jonge dame door de president ontboden. In plaats van straf, wordt ze juist beloond en wordt ze de supervisor van Erick, die zich ook verplicht moet inzetten voor Roan’s goede doel. De in eerste instantie stroeve relatie tussen de twee neemt al snel een andere wending.
Al in de eerste vijf minuten is het vrij duidelijk hoe het verhaal in deze Filipijnse rolprent zich gaat ontvouwen. Daar hoeft men niet van op te kijken, wetende dat de film voor de massa geproduceerd is. Enige vorm van originaliteit is hierdoor ook ver te zoeken. De film past daarom precies op de stapel van tal van andere mainstream romcoms afkomstig van de Zuid-Oost Aziatische archipel.
Daarnaast kampt de film met een enorm gebrek aan geloofwaardigheid. Naast een erg vergezocht verhaal, is het kwartje op het gebied van de casting ook nog niet gevallen bij de producenten van de grotere studio’s. Roan moet doorgaan als een heel normaal, alledaagse jonge vrouw, maar wordt gespeeld door een van de Filipijnse grootste sterren uit de entertainment industrie: Sarah Geronimo. Van alledaagsheid is dus niets terug te vinden.
Klopt er dan helemaal niets in Mae Czarina Cruz’ ‘Catch Me I’m In Love’? Zo erg is het ook weer niet. Het acteerwerk van de twee supersterren is in orde en vooral de zang die uit het nachtegaalskeeltje van Geronimo komt is van grote klasse. Verder omschrijven de termen voorspelbaar en ongeloofwaardig de film het beste.
Waardering: 2,5 / 5.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten