Regie: Yukihiko Tsutsumi
Cast: Miki Nakatani, Hiroshi Abe, Kenichi Endo, Toshiyuki Nishida, e.a.
De zorgzame Yukie (Miki Nakatani) woont samen met de minimaal communicerende ex-gangster Isao (Hiroshi Abe). Hoewel de twee een relatie hebben, lijkt de liefde slechts van één kant te komen. Waarom Yukie trouw blijft aan Isao lijkt een raadsel. Er zit echter meer achter de twee dan op het eerste gezicht te zien is.
Het verhaal van ‘Happily Ever After’ lijkt zich prima te dienen voor een rasechte drama. De uitvoering levert echter meer het gevoel van een matige comedy op. Op een paar hilarische momenten na, waar de door Isao omgegooide tafels in slowmotion door het beeld vliegen, kan er verder weinig gelachen worden. Gelukkig groeit de film, naarmate het einde nadert, toch meer richting het drama genre.
De begeleidende muziek die het overgrote deel van de rolprent te horen is, werkt zeer negatief. Niet zelden storen de Russisch klinkende tonen, omdat deze niet passen bij wat er zich afspeelt op het doek. Doordat deze klanken zich maar blijven herhalen wordt het na verloop van tijd gewoonweg irritant.
‘Happily Ever After’ moet het hebben van het aardige laatste deel én de boodschap die het de kijker meegeeft. Wat voor verleden een persoon ook heeft en hoe nors hij/zij zich ook gedraagt, diep van binnen zit iets goeds in ons allemaal. Een weinig spectaculaire film met een prima boodschap.
Waardering: 3 / 5.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten