vrijdag 17 mei 2019

My Name Ain’t Suzie / Hua jie shi dai (1985)

Land: Hongkong
Regie: Angie Chen
Cast: Anthony Wong, Pat Ha, Deannie Yip, Angela Yu Chien e.a.

https://kanebutlerreviews.blogspot.com/2019/05/my-name-aint-suzie-hua-jie-shi-dai-1985.html
Hongkong in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Café’s worden platgelopen door Amerikaanse matrozen opzoek naar volwassen vertier. De Lucky Bar in het Wan Chai district is verreweg de populairste plek al dan niet door de vele leergierige handgekozen plattelandsmeisjes die er de fijne kneepjes van het oudste beroep ter wereld leren. Shui Mei (Pat Ha) ontwikkeld zich al snel als volleerde entertainer, maar valt als een blok voor de half westerse, half Hongkonse playboy Jimmy (Anthony Wong), die op zijn beurt naarstig opzoek is naar zijn Amerikaanse vader.

De titel van dit jaren tachtig drama ‘My Name Ain’t Suzie’ is een duidelijke referentie aan Richard Quine’s ‘The World of Suzie Wong’. Beide films duiken in de wereld van de Hongkongse prostitutie, maar kennen ieder een drastisch andere kijk. De Hollywood productie schetst een uiterst geromantiseerd beeld van het exotische Hongkong gezien door de ogen van de charmante westerling Robert Lomax, gespeeld door William Holden. ‘My Name Ain’t Suzie’ laat daarentegen een meer realistisch beeld zien van de Hongkongse prostitutiewereld.

‘My Name Ain’t Suzie’ dient ook als debuut voor de inmiddels gelauwerde acteur Anthony Wong (toen nog als Anthony Perry). Net als in de film was Wong jarenlang opzoek naar zijn westerse vader. Als ervaringsdeskundige weet hij een prima portret te creëren van een gefrustreerde jonge halfbloed, opzoek naar zijn eigen identiteit. Ook Pat Ha weet zich uitstekend te transformeren van onschuldig vissersmeisje tot glamoureuze bordeelwerkster in een wereld waarin ze elke dag moet vechten voor haar plek in de maatschappij.

Angie Chen’s tweede lange speelfilm is een kleurrijke en energievolle tegenhanger van zijn Amerikaanse verwijzing. In een door mannen geregeerd (politiek) klimaat weet ‘My Name Ain’t Suzie’ een uitgesproken vrouwelijke stem naar voren te brengen. De fraai geschoten beelden vormen een esthetische basis voor een verder grauwe thematiek die wellicht nog verder door ontwikkeld had mogen worden.


Waardering: 3,5 / 5.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten