Regie: Kim Tae-gyun
Cast: Park Hee-soon, Ko Chang-seok, Francisco Varela, Fernando Pinto, Junior Da Costa e.a.
Na zijn bescheiden carriere als profvoetballer is Kim Won-kang (Park Hee-soon) verwikkeld in een aantal falende bedrijfjes. Hij denkt in Oost-Timor meer succesvol te zijn in de zakenwereld. Hij opent een kleine sportwinkel, maar de arme bevolking van het onrustige eiland kunnen de nieuwe sportspullen niet veroorloven. Wanneer Kim een aantal kinderen op blote voeten ziet voetballen, verzint hij een manier om toch zijn kicksen te slijten en wordt coach van zelf georganiseerd jeugdteam. Wat begon als een verkoopidee, eindigt met een missie van hoop voor de hele natie.
Dit Koreaanse voetbaldrama speelt zich af in Oost-Timor net na de onafhankelijkheid. Dit relatief onbekende land werd daarvoor hardhandig onderdrukt door Indonesië. De negatieve economische gevolgen zijn aan het begin van het tweede millennium nog duidelijk zichtbaar. Filmmaker Kim Tae-gyun speelt hier goed op in. De voor de kinderen onbetaalbare voetbalschoenen kan gezien worden als de rode draad van de rolprent.
Voetbal wordt gezien als een manier om aan de armoede te ontsnappen. Naast het plezier in het spelletje is dat ook de reden waarom de kinderen zo graag het spelletje willen spelen. Hierin laat de film wel wat steekjes vallen. Dit thema wordt geïntroduceerd maar niet bevredigend uitgewerkt. Daarnaast is de overdreven aandacht en dito enthousiasme van het volk voor een jeugdwedstrijd een groot minpunt. Dit doet af aan het realisme van de verder redelijk geloofwaardige rolprent. Dit is echter geen onbekend probleem. Vele titels gingen de film al voor.
In ‘A Barefoot Dream’ zit een fraaie boodschap van hoop schuil. Hoop voor vrede op het eiland en een hoop voor een betere toekomst. Beide aspecten worden met voetbal als metafoor goed in beeld gebracht. Toch is de film verre van foutloos. In die 120 minuten die gereserveerd staan voor de film, had hier zeker meer ingezeten.
Waardering: 3,5 / 5.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten