Regie: Shun Nakahara
Cast: Kaoru Kobayashi, Jun Fubuki, e.a.
Dertig jaar na hun afstuderen komen Tatsuya Urayama (Kaoru Kobayashi) en Naoko Hayase (Jun Fubuki) elkaar weer tegen op een schoolreünie. Tatsuya heeft moeite om Naoko ter herinneren terwijl Naoko altijd een oogje heeft gehad op hem. Achter de rug van zijn vrouw om blijft Tatsuya contact houden met Naoko. Gevoelens worden ontwikkeld en het lijkt erop of Tatsuya een keuze moet maken met wie hij door wil gaan.
Soms hoef je alleen maar de inleiding te lezen over een film om direct het gevoel te hebben dat je hem hebt gezien. Dat geldt ook voor Coquille. Een compliment is het helaas niet. De film is redelijk cliché-matig en voelt niet origineel genoeg aan. Wat ook niet meehelpt is dat het visueel ook veel te gewoontjes is. Het lijkt haast wel of regisseur Nakahara geen inspiratie had toen hij aan Coquille begon.
Niet alles is slecht aan deze Japanse rolprent. Zo leveren, bijvoorbeeld, de hoofdrolspelers prima werk af en is het einde aardig. Maar het beste punt van de film is de muziek. De mooie en goed gekozen muziek zorgt voor dat ene sprankje originaliteit en schoonheid in een verder wat cliché en gewoontjes aanvoelende film.
Het is jammer dat een aardig einde zo’n oninspirerende negentig minuten durende opzet krijgt. De prima hoofdrolspelers en dito muziek kunnen deze film echter niet van een kleine onvoldoende redden.
Waardering: 2,5 / 5.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten