Regie: Shin Dong-seok
Cast: Choi Moo-seong, Kim Yeo-jin, Seong Yu-bin e.a.
Langzaam maar zeker proberen Sung-cheol (Choi Moo-seong) en zijn vrouw Mi-sook (Kim Yeo-jin) de draad weer op te pakken nadat hun zoon, in een poging een klasgenoot te redden, door verdrinking om het leven is gekomen. Wanneer Sung-cheol ziet dat de geredde Ki-hyun (Seong Yu-bin) lastig gevallen wordt, neemt hij de jongen onder zijn hoede. Het rouwende koppel runt een interieur bedrijfje en geven Ki-hyun de kans om het vak te leren. Als er nieuwe feiten bovenwater komen over de doodsoorzaak van hun zoon, zorgt dat wederom voor een geheel nieuwe spanning tussen de drie worstelende individuen.
Het is bijna niet voor te stellen hoe het voelt om een kind te verliezen. De fantasie wordt al helemaal op de proef gesteld wanneer diezelfde ouders zich willen ontfermen over de persoon wiens leven juist door het slachtoffer gespaard blijkt te zijn. En toch weet regisseur Shin Dong-seok met zijn speelfilmdebuut deze complexe gevoelens schitterend doch confronterend over te brengen. Hij wordt hier ten volle bijgestaan door zijn geweldig acterende cast.
Door een behoorlijk koel en grauw kleurenpalet wordt vanaf minuut één een sfeer gecreëerd waarin schuldgevoel en rouw uitermate goed gedijen. Het authentieke en realistische karakter zorgen er vervolgens voor dat de twee volle uren als bijzonder intens ervaren worden. ‘Last Child’ behoort zonder twijfel tot een van de zwaardere Koreaanse films van het jaar.
De film draait vooral om vergeving en schuldgevoel, maar maakt aan het einde een verrassende draai dat duidelijk afsteekt met de pakweg zeven kwartier ervoor. Een opvallende keuze die overigens op een andere manier net zo intens aanvoelt als de psychologische tocht naar de climax van de film. Hoe dan ook blijft een dijk van een rolprent staan met een oprechte en fascinerende kijk op een duivels moreel dilemma.
Waardering: 4,5 / 5.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten