Land: Japan
Regie: Kariyama Shunsuke
Cast: Yoshizawa Ryo, Sugisaki Hana, Maekawa Tosuke, Matsumoto Honoka e.a.
Niet close worden met mensen zodat je hen niet kunt kwetsen, maar zij jou ook niet. Dat is het levensmotto van Kaede (Yoshizawa Ryo), een sociaal ongemakkelijke eerstejaars student. De eveneens sociaal ongemakkelijke Hisano (Sugisaki Hana) weet met haar extreem idealistische denkbeeld moeilijk vrienden te maken. Samen richten ze een club op die ervoor moet zorgen dat de wereld een stukje beter wordt. Drie jaar later, wanneer de club gigantisch is gegroeid, maar er louter wordt genetwerkt voor een baan vindt Kaeda dat het genoeg is geweest; de club moet weer terug naar z’n idealistische roots.
Wat begint als een film over een op het oog stereotype verlegen jongen, laat gaandeweg zien dat er meer schuilt achter de ongemakkelijke student. Yoshizawa, bekend van onder andere het tamelijk briljante ‘Not Quite Dead Yet’, is perfect gecast als jonge, stoïcijnse student en kent een bijzondere chemie met de energieke en tevens overtuigend spelende Sugisaki. De yin-yang personages vullen elkaar goed aan en laten beide zien over een goed bereik te beschikken. Vooral Yoshizawa’s zogenaamde transformatie maakt dat ook het tweede bedrijf interessant genoeg aan blijft voelen.
Ondanks de wat heftige titel houdt de film het redelijk luchtig. Ook het idealisme van Hisano vertaalt zich niet naar zware kost. Al is er genoeg drama te vinden, de glimlach is vooral in het eerste uur nooit ver weg. ‘Blue, Painful, Fragile’ dekt heel lichtjes de lading, maar echt depressief of fragiel wordt de kijker na deze twee uur ook weer niet.
Waardering: 3,5 / 5.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten