Ramen Shop / Ramen Teh (2018)

Land: Japan / Singapore
Regie: Eric Khoo
Cast: Saito Takumi, Mark Lee, Matsuda Seiko, Beatrice Chien, Jeanette Aw e.a.

Nadat zijn norse vader plots overlijdt vindt jonge ramen-chef Masato (Saito Takumi) een koffer vol met herinneringen aan zijn al vroeg overleden Singaporese moeder. Om meer te weten te komen over zijn, maar ook zijn ouders verleden, duikt hij in het diepe en reist af naar de Aziatische stadstaat. Wanneer hij zijn nimmer ontmoette oom Wee vindt, komt hij erachter dat ook zijn oma (Beatrice Chien) nog in leven is. Zij is de sleutel tot het onbekende en turbulente liefdesverleden van zijn ouders. Ook oma heeft emotionele littekens, maar de kracht van de keuken kent een helende werking op beide getornde zielen.

Als er één genre is waar je de Aziatische cinema wel aan kan toevertrouwen, dan zijn het wel de culinaire films. Eric Khoo’s ‘Ramen Shop’ valt zoals de vanzelfsprekende titel al aangeeft uiteraard in deze groep. Toch weet deze Japans-Singaporese coproductie een goede balans te vinden tussen verhaal en watertandend beeldmateriaal.

De balans is vooral goed terug te vinden in de context waarin de film zich afspeelt. Niet de perfect gemaakte noedels zijn de kern van de film, maar de interculturele identiteit van de half Japanse, half Singaporese hoofdrolspeler Masato. De zoektocht naar de roots van zijn bestaan brengen hem langs culturele strubbelingen waar sentiment vaak wordt verkozen boven de ratio; hoewel Japan vandaag de dag jaarlijks door honderdduizenden Singaporezen wordt bezocht, koestert de oude generatie ongetwijfeld zo nu en dan nog een wrok tegen het imperialistische verleden van Japan. Iets dat ook in ‘Ramen Shop’ boven komt drijven.

Eten maakt echter bijna altijd alles goed, helemaal in het foodie-gekke Singapore. Met een speciaal voor de film uitgevonden fusiegerecht worden ook de moeilijkste gebroken relaties vakkundig aan aan elkaar gelijmd, bewijzend maar weer dat liefde wel degelijk door de maag gaat. ‘Ramen Shop’ is een aardig op smaak gemaakte, niet al te ingewikkelde film die goed te pruimen is. 


Waardering: 3,5 / 5.