Human, Space, Time and Human / Inkan, gongkan, shigan geurigo inkan (2018)

Land: Zuid-Korea
Regie: Kim Ki-duk
Cast: Fujii Mina, Lee Sung-jae, Jang Keun-suk, Ryoo Seung-bum, Ahn Sung-ki, Sung Ki-youn, Joe Odagiri e.a.

Een oud oorlogschip biedt ruimte aan een melange van mensen, waaronder een senator (Lee Sung-jae) en diens zoon (Jang Keun-suk), een pas getrouwd stel, een gangsterbaas (Ryoo Seung-bum) met zijn aanhang en een mysterieuze oude man. Wanneer op onverklaarbare wijze het schip het water voor de lucht verruild zit de groep op een vliegende tijdboom. Met de wetenschap dat het aanwezige eten ooit opraakt en overleving op het spel staat, ontstaat er een levensgevaarlijke spanning op het vliegende schip.

Dat het brein van enfant terrible-regisseur Kim Ki-duk een grauwe en donkere plek is, bewijst hij andermaal met zijn gewelddadige antwoord op diens eigen klassieker ‘Spring, Summer, Fall, Winter… and Spring’. ‘Human, Space, Time and Human’ is een weinig aan de verbeelding overlatend essay over de duistere driften en de van nature slechtheid van de mens.

Voor de tweede keer in zijn carrière laat Kim zijn depressieve prent volledig afspelen op een schip. Het oude stalen oorlogsvessel is het ideale decor voor dit overlevingsdrama, waarin niemand zijn leven veilig is. In dit noodlottige gegeven ligt ook het gevaar schuil dat de film al snel aanzienlijk voorspelbaar wordt. De titulaire hoofdstukken helpen dit beeld te versnellen.

Kim Ki-duk weet als geen ander de maatschappij een spiegel voor te houden en combineert dat gewoonlijk met weinig rooskleurige thema’s en beelden. Ook in ‘Human, Space, Time and Human’ is Kim niet zuinig met geweld en het provocerende karakter van de film is van begin af aan aanwezig. Zijn allegorie van ‘stof ben je, en tot stof zul je wederkeren’ ligt er desalniettemin te dik bovenop om echt te imponeren.


Waardering: 3 / 5.